Tropenrooster

Voor alle eerdere verhalen, klik hier

Verona - Montagnana - Ferrara

Ik heb op dit moment twee grote levensvragen: wat te doen tegen de muggen (alleen al op mijn linkerbeen 21 bulten) en hoe deze hitte door te komen? De temperatuur steeg vanmiddag naar bijna 40 graden, en dat lijkt nog een paar dagen aan te houden... Inmiddels ben ik dus niet meer bezig met op tijd ergens eten kunnen kopen, maar vooral met op tijd water kunnen bijvullen en zelf ook niet oververhit raken. Tijdens het fietsen is het redelijk te doen door de wind, hoewel het zweet me vanaf de eerste minuut op het voorhoofd stond. Maar stilstaan in de zon is niet aan te bevelen - weinig foto's gemaakt dus! 

Vroeg vertrekken begint zowaar te lukken. Het Nederlandse stel in de b&b van gister (uiteraard ook onderweg naar Rome - uit het gastenboek bleek dat 80% van haar gasten Nederlanders onderweg naar Rome zijn) wilde graag ontbijten om half 8, dus toen heb ik dat ook maar gedaan. Dat was eigenlijk heel chill: in de ochtend al ruim 30 km gehad hebben. Die b&b was heel leuk trouwens! Heel aardige vrouw die 's ochtends met eieren van eigen kippen, tomaten uit eigen tuin en honing van eigen bijen kwam.

De omgeving is echt veranderd nu: vergeleken hierbij was eigenlijk al het voorgaande één groot ANWB-recreatiepark. Het grote verschil is dat ik nu geen grote toeristische fietsroute meer volg, wat ineens het gevoel geeft in het echte Italië te zijn beland. Nu kom ik door kleine dorpjes, waar oude mensen rustig in de schaduw zitten en verbaasd opkijken als ik langskom. Er wordt me veel vrolijk 'ciao!' toegeroepen en tussen 12 en 3 is echt alles potdicht. Ik ben er nog niet uit of men hier nou rijk of arm is: vervallen ruïnes van boerderijen en prachtige villa's met aangeharkte gazonnetjes staan vaak naast elkaar.

Ondanks de hitte ga ik zelf verrassend lekker! Ik ben inmiddels helemaal aan dit simpele leven gewend en ik vind het heerlijk. Het lijkt alsof mijn hoofd extra tot rust komt nu de wegen zo stil zijn. Die rust bestaat op dit moment helaas wel uit 'Bella Ciao', die staat in m'n hoofd al twee dagen op repeat. 

Overigens ben ik nu als tussendoortje wel weer even in een stad - Ferrara. De meest fietsvriendelijke stad van Italië, schijnt. Heb inderdaad al veel Italianen op keurige stadsfietsen gezien, ziet er bijna schattig uit. Heel Italiaans is dan weer dat ze de stoplichten en überhaupt verkeersregels hooguit als richtlijnen zien, en dus overal tussendoor scheuren. Verder is het een wat kleinere stad die een beetje studentikoos voelt. Heel chill! Ik heb me vanmiddag gewaagd aan het opzoeken van een Decathlon, in de verre buitenwijken van Ferrara. Dat was even nodig, want ik ben op wonderbaarlijke wijze een fietsbroek verloren en mijn Teva's vallen ook langzaam uit elkaar. 

Inclusief die omweg heb ik er vandaag zo'n 80 km opzitten, in die hitte best vermoeiend. In deze omgeving zijn geen campings te bekennen helaas dus ik slaap in een hostel. Eens kijken of ik mijn kamergenoot nog ontmoet zometeen. 
Morgen etappe 25, het begin van boekje 3, yesss!