Vijftig tinten groen

Het wordt een kort verslagje dit keer want ik val bijna in slaap, maar de afgelopen twee dagen heb ik zo veel moois gezien weer! Gisteren bestond de ochtend uit klimmen, naar een top van rond de 1000 meter. Dat was goed te doen, ook omdat het zo'n duidelijk eindpunt had en het eindelijk wat koeler was. Ik ging naar boven met af en toe getoeter en 'bravo, bravo' van wielrenners. En je doet het voor de afdaling natuurlijk, 17 km achter elkaar omlaag! Met na elke bocht weer een nieuw prachtig uitzicht over het dal van de Tiber en het Lago di Montedoglio. Ik ben minstens vijf keer gestopt om foto's te maken.

De nacht doorgebracht op een camping in Sansepolcro bij een manege, waar behalve (uiteraard) Petra en Ton geen andere kampeerders te bekennen waren, maar wel twee katten die me de schrik van m'n leven bezorgden vannacht. 

Vanmorgen heb ik voor het eerst in 2 weken (een half uurtje) een trui aan gehad! Heerlijk als het 's ochtends nog koud is. Veel beter dan dit gaan de ochtenden sowieso niet worden:

En vandaag was misschien nog wel mooier dan gisteren, hoewel het ook zo'n 85 km waren en dus wel weer doortrappen. Vooral het laatste stuk ging door heuvels met alle kleuren geel, bruin en groen, echt heel mooi.In de laatste paar kilometer was daar ineens Assisi - dat ligt op een heuvel waardoor je al die wittige huizen en kerken heel mooi ziet liggen. 

 Met avondzon..

Ik kan als afgestudeerd religiewetenschapper natuurlijk niet aan Assisi voorbij fietsen, en ik ben ook wel heel benieuwd dus ik blijf hier nog een extra nachtje. Vanaf deze enorme camping gaan vier keer per dag busjes naar de stad, dus dat is ideaal.

Ondertussen ga ik steeds een beetje heen en weer tussen euforie van hoe mooi het hier is en hoe bijzonder om hier te zijn (en vandaag over de 2000 km gegaan!), en echt zin om weer naar huis te gaan en niet meer alleen te zijn. Gelukkig wacht in Rome goed gezelschap en is het aftellen nu echt begonnen! Nog maar 5 etappes te gaan!