Rome in zicht!

Voor alle eerdere verhalen, klik hier

Zit ik dan hoor, de laatste avond van deze reis, zo raar. Het kan nu bijna niet meer misgaan, ik ga morgen gewoon Rome binnenfietsen! Heel veel zin om op een plek aan te komen waar een schone badkamer is en een koelkast. En waar ik niet meteen weer spullen in- en uit hoef te pakken: dat ga ik niet missen. Het fietsen zelf zou ik nog best even kunnen volhouden, vind het echt geen verkeerde dagbesteding. Maar ja dat gaat niet, het schijnt dat ik vanaf 1 september een wat serieuzere dagbesteding heb..

Ik probeer nu alle mooie plaatsjes waar ik doorkom steeds extra goed in me op te nemen. Extra vaak stoppen voor een koffie, dat kan nu prima want ik heb geen haast! Gister was ik in Orte, een heel mooi op tufsteen gebouwd dorp, waarvan de oudste muren nog van voor de Romeinen zijn. Ja ja, ik heb bij het ontbijt even een lesje geschiedenis gekregen van de gastvrouw. Dit was haar huis, echt prachtig:

 uitzicht vanmorgen

Alle dorpjes lijken wel op elkaar hier, een constante factor is het schattige dorpsplein waar op elk moment van de dag vooral oudere mensen koffie of bier drinken bij de Bar Centrale. Waar je overigens een café macchiato (mijn standaard bestelling) drinkt voor minder dan een euro. Als dat in Utrecht ook zo zou zijn.. En nu ben ik dus op een terrasje in Civita Castellana, aan een koude cola met ijs en citroen. Gister had ik een biertje op dit tijdstip, wel lekker maar alcohol blijkt vrij heftig na zoveel fietsen, met die warmte, en na zo'n vijf weken bijna helemaal zonder.. De cocktailbars in Rome staan al in de planning, maar het zal nog moeten blijken of ik dat nog aankan. 

De afgelopen twee dagen was ik het alleen zijn nogal zat. Vooral het gedoe met die overnachtingen regelen, en bedenken wanneer ik waar precies wilde aankomen was irritant om in m'n eentje te doen, vooral als het internet slecht is en heeeel veel b&b's, agriturismo's en hotels al vol zitten. Gelukkig heb ik een vaste hulplijn om in te schakelen bij problemen, en kon Jan van een afstandje even relativeren en helpen. En na heel veel rondbellen heb ik een soort herberg gevonden voor vanavond. De laatste overnachting dus! Heeerlijk om me daar niet meer mee bezig te houden vanaf nu.
Mijn fietsgenoten Petra en Ton heb ik gisterochtend uitgezwaaid. We hadden al vijf keer eerder voor de zekerheid doei gezegd natuurlijk, maar nu dus écht. Zij gingen extra doorfietsen en zijn er een dagje eerder dan ik, en ik deed juist expres rustig aan. Vandaag dus maar een klein stukkie gedaan, met steeds een vulkaan in het zicht! Weer wat nieuws, die Hans Reitsma blijft je verrassen met z'n route. Morgen schijnt ie ook een mooie stad te hebben bedacht, aan het einde van de etappe.

Dat worden morgen dus de laatste 65 km, van zo'n 2300 in totaal. Volgens het boekje dan, ik heb zonder teller gefietst. Heel mindful - want het gaat niet om het doel hè, maar om de reis zelf.

 Het staat nu overal!