Dag 27 en 28: Van het einde van de wereld naar Ravenna

Voor alle eerdere verhalen, klik hier

De kamergenoot heb ik zeker nog ontmoet! Czesia, een Poolse vrouw die in haar eentje door Italië trekt omdat ze zo'n fan is van de taal. Een klein lesje Italiaans kon ik wel gebruiken, dus dat kwam goed uit. Gisterochtend zat ik (na een zweetnacht op de tweede verdieping van het hostel, met een natte theedoek over m'n gezicht..) om half 9 weer op de fiets - uitgezwaaid door Czesia :) Het was de hele ochtend bewolkt, lekker! De route leidde verder naar het oosten, richting de kust. Het voelde echt als het einde van de wereld: soms was er kilometers lang geen enkel dorpje te bekennen, en kwam alleen af en toe een boer op een trekker voorbij. De enorme velden met verdorde zonnebloemen droegen niet echt bij aan de sfeer.

De mensen zijn wel heel vriendelijk en hartelijk: als ik even stilsta komt er vaak meteen iemand op me af. Ik ben er nog niet uit of ze echt graag willen helpen, of meer gewoon nieuwsgierig zijn. Het maakt ze in elk geval vaak weinig uit dat ik geen Italiaans versta - blijkbaar is dat van ondergeschikt belang voor het gesprek. 

Ik fiets nog steeds gelijk op met het Nederlandse stel, Petra en Ton: de ene keer zitten zij op een terras en kom ik voorbij gesjeesd, de andere keer lig ik ergens in het gras en komen zij voorbij. En aangezien er gister maar één camping in het boekje stond, waren we daar uiteraard ook allebei. Dat was wel fijn, want die camping was niet per se gezellig: het was een agriturismo, maar dan met iets meer agri dan turismo. De eigenaren waren oud en misschien ook wel dement want de laatste keer dat het toiletgebouw was schoongemaakt, was zo te zien vrij lang geleden... Het was ook een soort ongeorganiseerde kinderboerderij, dat was dan wel weer leuk. En in het meer erachter zag ik vanmorgen een heleboel flamingo's!

 goed kijken, het zijn echt flamingo's :)

Verder heb ik gewoon lekker gekookt, extra langzaam gelezen omdat ik m'n boek nog niet uit wil hebben, en gaan slapen zodra het donker werd, en dat is steeds ietsje eerder al. Vandaag heb ik maar een klein stukkie gefietst, zo'n 30 km, naar Ravenna en vlak daaronder sta ik nu op een camping voor twee nachten. Met die hitte had ik wel zin om een dagje lekker in het zwembad hier door te brengen. Aan zee was ook leuk geweest, maar daar was alles helemaal volgeboekt. 

Vanmiddag in Ravenna was het even een dilemma of ik mijn fiets met bepakking midden in de stad achter zou laten om de beroemde mozaïeken te bekijken. Toen ik bij de ticketrij aankwam, zag ik de andere twee inmiddels bekende fietsen ook staan, dus als er fietsen gejat zouden worden dan was ik in elk geval niet de enige. Dus hup, rok aan over de fietsbroek, en een kaartje gekocht voor de Basilica di San Vitale. De foto's zijn uiteraard veuuul minder mooi dan in het echt!

 Piazza del Popolo