Dag 20 - Vaart erin

Voor alle eerdere verhalen, klik hier

St. Valentin - Vilpiano (85 km)

Wat een topdag! Dat afdalen bevalt me wel: vandaag ging de weg bergafwaarts en mijn humeur bergopwaarts. De beentjes waren nog zwaar en moe van gister, maar daar had ik weinig last van doordat er niet geklommen hoefde te worden. Heerlijk, met het zonnetje erbij en dan heel hard naar beneden. Hierbij heb ik me uiteraard gehouden aan de wijze woorden die ik in mijn eerste Histosjaar leerde: gang is alles, remmen is angst (grapje mama, wel af en toe geremd). Het waarschuwingsbord gaf 48 km/uur aan, lekkerrr! 

Verder ging de route vandaag door Süd-Tirol, wat wel Italië is maar nog heel Oostenrijks aanvoelt. Mensen spreken nog grotendeels Duits en alle borden zijn tweetalig. Ik fietste de hele dag door appelboomgaarden en tussen hoge groene bergwanden door. Met de zon wat lager rond 6 uur was dat echt zo mooi!

Inmiddels ben ik al voorbij Merano en gaat de route vanaf hier tot aan Verona vrij rechtstreeks naar het Zuiden. Begint er wel echt op te lijken toch? 

Na 10 campings afbellen (waarom het hier dan ineens weer zo druk en toeristisch is snap ik nog niet helemaal) gelukkig eentje gevonden met plek. Wel iets verder was die, dus ik zit nu al in etappe 20 (!). Heerlijk gemoedelijke camping (wel met iets te veel Nederlanders), gerund door een echte Italiaanse familie. Pasta pesto gemaakt, en bedacht dat ik nu wel van het echte Italiaanse leven wil gaan genieten: snel een keer goeie koffie drinken en een goeie pizza eten :) 

  welkom in mijn keuken :)